بررسی رابطه خلاقیت مدیران با انگیزش شغلی کارکنان در شهرداری تهران

با توجه به تحولات و تغییرات سریع محیط سازمان و افزاش فضای رقابتی داشتن توان پاسخگویی و واکنش به این تغییرات برای هر سازمانی یک مزیت رقابتی به حساب می آید. یکی از مکانیزمهای دستیابی به چنین توان و قدرتی، تقویت خلاقیت مدیران در سازمان است که می تواند با ایجاد پویایی در سازمان، عملکرد سازمان را بهبود بخشد. از این رو هدف اصلی این تحقیق بررسی ارتباط بین خلاقیت مدیران و انگیزش شغلی کارکنان در شهرداری تهران می باشد. این پژوهش از نظر هدف یک پژوهش کاربردی می باشد و به لحاظ گردآوری داده ها و اطلاعات و روش تجزیه و تحلیل یک تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی مدیران و کارکنان شهرداری تهران تشکیل می دهند که از آن میان 345 نفر(115 مدیر و 230 کارمند) به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی از مناطق 3، 6 و 16 بعنوان نمونه آماری انتخاب گریدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه بوده که روایی آن به روش محتوا و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تایید گردید. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیات از آمار توصیفی و آمار استنباطی به کمک نرم افزار لیزرل و spssبهره گرفته شد. در بخش تحیل آمار استنباطی از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون تی تک¬نمونه ای، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین خلاقیت مدیران و انگیزش شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد هرچند که با توجه به ضریب بدست آمده این همبتسگی چندان قوی نیست. همچنین یافته های تحقیق نشان داد که در حال حاضر وضعیت وضعیت خلاقیت مدیران در سازمان مورد مطالعه در سطح پایینی قرار دارد اما انگیزش شغلی کارکنان در وضعیت نسبتاً مطلوبی می باشد.